hand in hand voor blauw en zwart

‘Hand in hand voor blauw en zwart. Clubliefde van Raoul tot Rafa.’ Van 1968 tot vandaag. En dat is het. Passie, niets dan passie. Aanvallen, risico, meer goals maken dan de tegenstander, techniek, snelheid, powerplay, beweging, volgasvoetbal kortom. Dát is de essentie van blauw en zwart gedurende de voorbije vijftig jaar geweest. En de unieke, tedere band tussen fans – de beste van het land – en spelers. De Club is niet alleen van Brugge, ze is van iedereen. Ze is van ons!
Auteur Raf Willems: ‘Ik reisde als voetbalschrijver de voorbije twee decennia langs alle Europese en Braziliaanse voetbalmetropolen. Ik schreef sinds 1995 meer dan dertig boeken over het fenomeen spel om de bal: over Europese topclubs, FC Barcelona, Manchester United, de Duitse Mannschaft, het Braziliaanse jogo bonito en geschiedenissen van de Wereldbeker, het Europees Landenkampioenschap en de Europacup/Champions League. Maar diep in mijn hart bleef ik het jongetje van 1968 dat toen op een klein televisiescherm Club Brugge ontdekte na de overwinning in de finale van de Beker van België. Bijna een halve eeuw blauw-zwart supporterschap verder werd het tijd om de emotie te vertalen in portretten van mijn vijftig favoriete spelers. Ontdek ze in Hand in hand voor blauw en zwart. Clubliefde van Raoul tot Rafa. Dit boek opent met een impressie bij de droevige herdenking van de dood van François Sterchele op 10 mei 2008 en eindigt met enkele vrolijke bedenkingen bij de mooie namiddag van 15 mei 2016: Club – Anderlecht 4-0 en landskampioen na elf lange jaren van ongeduld. In een extra hoofdstuk ga ik op zoek naar de Weense wonderjaren van Ernst Happel, de man die Club Brugge van koers deed veranderen en een Europese dimensie gaf. My favourite year? Het seizoen 1975-1976, toen Liverpool naar Brugge kwam. Kampioen en Uefacupfinalist. Met het spectaculairste volgasvoetbal dat ooit in blauw-zwart shirt is opgevoerd. En laten we nu samen zingen als vanouds: Hand in hand, kameraden, hand in hand voor blauw en zwart, geen woorden maar daden, leve blauw en zwart.’